هنر و معماری اسلامی

تعداد صفحه : 235
فصل اول – هنر و معماری اسلامی – خلاقیت و هنر : هر خلقی بدون خلاقیت نمی تواند صفت هنر بودن را برخود حمل کند. خلاقیت در دو بعد مطرح است ، شکل و معنا (صورت و معنا ) . افلاطون به نظام معنایی تاکید می کرد و آنچه را به عالم معقول مربوط بود زیبایی دانست و ارسطو به نظام شکل بها می داد و زیبایی را در ترکیب و عناصر اجزاء می دانست. – هنر و هنر دینی : موسس مباحث نظری در باب هنر ، افلاطون بوده است ، اما در حقیقت مفصل ترین مباحث عقل نظری یونانی در باب هنر را در آثار ارسطو می توان مشاهده کرد. اراء ارسطو در باب هنر ، تفصیل آراء افلاطون و باز اندیشی در مبادی متافیزیک یونانی است . هنر دینی را می توان محاکات وابداع امر غیبی و تجلیات حق تعالی در صورت خیالی دانست که در قرب و نسبت بی واسطه با حق حاصل می شود. دو صورت بارز هنر دینی که در مقابل هنر مرگ آلوده و زمینی جهان یونانی – رومی قد علم کرد ، هنر مسیحی و هنر اسلامی است که آنها را می توان به هنر حق و حقیقت تعبیر کرد . البته این دو هنر را نمی توان عین و مظهر تام و تمام حقیقتی دانست که حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص) مظهر آن بوده اند. حضرت نبی اکرم انسان کاملی است و جامع جمال و جلال الهی ، و می توان ایشان را هنرمندی خواند که هنرش را قدسیان با او در میان گذاشته اند. هنرمند دینی متعهد است تا مردم را دعوت به حق و حقیقت کند و این علت غایی هنر دینی است. 1-3 – هنر اسلامی : 1-3-1 پیدایی هنر اسلامی : کیریستین پرایس در کتاب تاریخ هنر اسلامی درباره آغاز آن چنین می نویسد : « داستان هنر اسلامی با چکاچاک شمشیر و آوای سم ستوران در بیابانها و بانگ...